Mijn grootvader Antonio werd op straat geboren en was een zwerver totdat hij trouwde. Toen hij nog maar een kind was, liepen hij en zijn vader duizenden kilometers van Valencia naar de Pyreneeën om te overleven. Hij was een tijdje bezig met het schrijven van zijn memoires, maar moest ze opgeven omdat het hem zo raakte om zich zijn leven te herinneren. Nu, 75 jaar later, gaan we samen dezelfde route bewandelen, waarbij we cinema gebruiken om te proberen de herinneringen die in zijn hoofd zitten naar boven te halen en hem zijn boek te laten afmaken.